ایران دَرّودی نقاش سرشناس ایرانی بود. او همچنین کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد دانشگاه رشته تاریخ هنر بود. درودی به عقیده برخی منتقدان پیرو مکتب فراواقع‌گرایی (سورئالیسم) بود. مجله کافور، چاپ فرانسه، در نقد آثار درودی فضای کارهای وی را شبیه آثار سالوادور دالی و ماکس ارنست دانست درودی در سال ۱۹۷۰ به درخواست دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف به تدریس تاریخ هنر در این دانشگاه پرداخت. او از پیشگامان نقاشی معاصر ایران به شمار میرود و شش دهه پیش، از معدود چهره‌های مرتبط و شناخته شده در جامعه هنری جهان بود
ایران درودی در ۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در خانواده‌ای اشرافی در نیشابور زاده شد. پدرش خراسانی و مادرش قفقازی بود. تبار پدری‌اش بازرگان بودند و مادرش به همراه خانواده پس از انقلاب اکتبر و تشکیل کشور شوروی از قفقاز به ایران مهاجرت کردند
او در کودکی با خانواده به اروپا سفر کرد. وقتی جنگ جهانی دوم آغاز شد خانواده او در هامبورگ زندگی می‌کرد و یک سال پس از شروع جنگ از طریق لهستان به ایران بازگشتند و مدتی در مشهد زندگی کردند و سپس ساکن تهران شدند. درودی در مدرسه به دلیل علاقه به نقاشی به کلاس‌های آزاد طراحی و نقاشی می‌رفت. وی در سال ۱۹۵۴ برای تحصیل در رشته نقاشی در دانشکده بوزار در پاریس به تحصیل مشغول شد و در سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۸ به یادگیری هنر در آموزشگاه‌ها و دانشکده‌های گوناگون از جمله مدرسه هنرهای زیبای پاریس (بوزار)، مدرسه لوور پاریس، دانشکده سلطنتی بروکسل (ویترای)، انستیتوی آر.سی.آی. نیویورک (رشته تهیه و کارگردانی برنامه‌های تلویزیون) پرداخت. پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و در اردیبهشت ۱۳۳۹ آثارش در تالار فرهنگ تهران به نمایش گذاشته شد.
ایران درودی در بیش از ۶۳ نمایشگاه انفرادی و بیش از ۲۵۰ نمایشگاه گروهی در ایران و سراسر جهان، آثار خود را به دید عموم گذاشت. او با نوشتن کتاب در فاصلهٔ دو نقطه به نویسندگی نیز روی آورد.
نمایشگاه‌های فردی
۱۳۳۷ (۱۹۵۸)- «مرکز هنرهای میامی بیچ».
۱۳۳۷ (۱۹۵۸)- دانشگاه کلمبیا، آمریکا.
۱۳۳۸ (۱۹۵۹)- هتل «هیلتون»، تهران.
۱۳۳۸ (۱۹۵۹)- «تالار فرهنگ»، تهران.
۱۳۳۸ (۱۹۶۱)- «انجمن ایران و آمریکا»، تهران.
۱۳۴۰ (۱۹۶۱)- «تالار فرهنگ»، ایران.
۱۳۴۲ (۱۹۶۳)- موزهٔ «ایکسل»، بروکسل.
۱۳۴۳ (۱۹۶۴)- نگارخانه «سنتاماریا پیزا»، میلان.
۱۳۴۳ (۱۹۶۴)- نگارخانه «بورخس»، تهران.
۱۳۴۴ (۱۹۶۵)- «انجمن ایران و آمریکا»، تهران.
۱۳۴۸ (۱۹۶۹)- نگارخانه «نگار»، تهران.
۱۳۴۹ (۱۹۷۰)- هتل «هیلتون»، تهران.
۱۳۴۹ (۱۹۷۰)- دانشگاه «صنعتی شریف»، تهران.
۱۳۵۱ (۱۹۷۲)- انستیتو «گوته»، تهران.
۱۳۵۲ (۱۹۷۳)- نگارخانه «اسپس ۲۰۰۰» نیویورک.
۱۳۵۲ (۱۹۷۳)- انستیتو «گوته»، آبادان، شیراز، مشهد، اصفهان.
۱۳۵۲ (۱۹۷۳)- نگارخانه «دروآن»، پاریس.
۱۳۵۲ (۱۹۷۳)- نگارخانه «آرتیوم آرتیست»، ژنو.
۱۳۵۳ (۱۹۷۴)- نگارخانه «۲۱»، زوریخ.
۱۳۵۳ (۱۹۷۴)- «شرکت ملی نفت ایران»، آبادان.
۱۳۵۳ (۱۹۷۴)- دانشگاه «فردوسی» مشهد.
۱۳۵۴ (۱۹۷۵)- نگارخانه «دروّدی»، تهران.
۱۳۵۴ (۱۹۷۵)- نگارخانه «دروآن»، توکیو.
۱۳۵۴ (۱۹۷۵)- نگارخانه «لانگارخانها»، مکزیکوسیتی.
۱۳۵۵ (۱۹۷۶)- نگارخانه «اریتاژ»، تورنتو.
۱۳۵۵ (۱۹۷۶)- موزهٔ «هنرهای زیبا»، مکزیکوسیتی.
۱۳۵۵ (۱۹۷۶)- دانشگاه «فردوسی» مشهد.
۱۳۵۵ (۱۹۷۶)- دانشگاه اصفهان.
۱۳۵۵ (۱۹۷۶)- «شرکت ملی نفت ایران»، آبادان.
۱۳۵۵ (۱۹۷۶)- «تلویزیون ملی ایران»، شیراز.
۱۳۵۵ (۱۹۷۶)- نگارخانه «الکساندر»، تهران.
۱۳۵۷ (۱۹۷۸)- «باشگاه نخست‌وزیری» تهران.
۱۳۵۷ (۱۹۷۸)- هتل «اینترکنتینتال»، ژنو.
۱۳۶۱ (۱۹۸۲)- نگارخانه «موت»، ژنو.
۱۳۶۶ (۱۹۸۷)- نگارخانه «بایول»، پاریس.
۱۳۶۷ (۱۹۸۸)- سالن «رولان گاروس»، «پاله دوشایو»، پاریس.
۱۳۶۷ (۱۹۸۸)- استودیو «کیو»، نیوجرسی.
۱۳۶۷ (۱۹۸۸)- نگارخانه «آرت دکور»، واشینگتن دی.سی.
۱۳۶۸ (۱۹۸۹)- «فرست کردیت بانک»، لوس آنجلس.
۱۳۷۰ (۱۹۹۱)- مرکز فرهنگی «M.O.R.C. A» پاریس.
۱۳۷۰ (۱۹۹۱)- «بنیاد فرهنگی ایران»، دوسلدورف.
۱۳۷۱ (۱۹۹۲)- «مجموعهٔ فرهنگی آزادی»، تهران.
۱۳۷۱ (۱۹۹۲)- نگارخانه «سپهری»، تهران.
۱۳۷۳ (۱۹۹۴)- نگارخانه «۵۴» نیویورک.
۱۳۷۳ (۱۹۹۴)- «سازمان ملل»، نیویورک.
۱۳۷۴ (۱۹۹۵)- نگارخانهٔ «برگ»، تهران.
۱۳۷۸ (۱۹۹۹) – نگارخانه «حوریان» سانفرانسیسکو.
۱۳۷۸ (۱۹۹۹)- دانشگاه «ویرجنیاتک» ویرجنیا، آمریکا.
۱۳۷۸ (۱۹۹۹)- دانشگاه «U.C.L.A.» لس‌آنجلس.
۱۳۸۱ (۲۰۰۲)- «خانهٔ هنرمندان»، تهران.
۱۳۸۱ (۲۰۰۲)- موزهٔ «هنرهای معاصر»، اصفهان.
۱۳۸۲ (۲۰۰۳)- نگارخانه «پگاه»، کرمان.
۱۳۸۷ (۲۰۰۸)- موزهٔ «هنرهای معاصر»، تهران.
۱۳۸۷ (۲۰۰۸)- نگارخانه «شیرین»، تهران.
۱۳۹۲ (۲۰۱۳)- «خانهٔ هنرمندان»، تهران.
۱۳۹۲ (۲۰۱۳)- موزهٔ «هنرهای معاصر» تهران، رونمایی از چاپ پانزدهم کتاب «در فاصلهٔ دو نقطه… !» همراه با نمایش آثار ایران درّودی متعلق به گنجینه موزه.
نمایشگاه‌های گروهی
درودی در نمایشگاه‌های گروهی فراوانی در ایران و در سطح بین‌الملل شرکت داشته که از متأخرترین آن‌ها می‌توان به نمایشگاه هنرمندان پیشکسوت اشاره کرد. این نمایشگاه در آبان ۱۳۹۸ در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد و طی آن آثار درودی در کنار آثار چهره‌های شاخصی نظیر حسین محجوبی، طاها بهبهانی، حسین نوری، علی فرامرزی و ناصر هوشمند وزیری به نمایش درآمد.
درگذشت ایران درودی در ۱۱ شهریور ۱۴۰۰ به بیماری کرونا مبتلا شد اما بهبود یافت. او سرانجام صبح ۷ آبان ۱۴۰۰ در سن ۸۵ سالگی در آی‌سی‌یو بیمارستان دی تهران، پس از یک دوره بیماری چندماهه درگذشت. وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.